فهمیدم که ذهن من، تمایل به غمگین شدن داره، نه تنها ذهن من بلکه نود درصد ذهن تمام آدم ها این میل شدید رو داره، در لحظات خوشى و آرامشمون، لحظاتى که میتونیم با در دست داشتن افکارمون به سمت درست پیش بریم، این ذهن با به یاد آوردن تصویرى از گذشته یا ترسى از آینده آرامش مارو به هم میزنه و همین میشه که ما لحظات ناب آرامش داشتن و سوگیرى به سمت شادى حقیقى رو در تمام طول زندگیمون به کم ترین مقدار ممکن داریم، پس متوجه شدم که این تلاش براى آرامش، براى حس کردن نرم خیال خوب، براى شادى عمیق و سو گرفتن به سمت نور ، نوعى مراقبه و تهذیب و تزکیه ى نفس محسوب میشه ، چرا که ما براى این کار احتیاج به پا گذاشتن روى میل شدید ذهنیمون داریم ، پا گذاشتن روى میل ناله و غم و افکار و اوهام گذشته و آینده ... توکل مهم ترین ابزار ما در این راهه ... چرا که ما ضعیفیم و زود از پا در میایم و احتیاج به کمک مداوم یک منبع الهام بخش حقیقى داریم ...
توى این راه نباید سکوت و ذکر رو فراموش کرد ...
#ذهن_نورانی
#تل‌افکار
